تاریخچه ورزش جهتیابی
اولین رقابت‌های همگانی جهتیابی در نروژ به سال 1897 باز میگردد. جهتیابی پیش از این تاریخ، صرفاً در ارتش مورد توجه بوده است. واژه جهتیابی برای اولین بار در سال 1886 به معنای عبور از منطقه ناشناخته با کمک نقشه و استفاده از قطب‌نما به کار رفته است.
رقابت‌های جهتیابی نظامی در استکهلم و اُسلو در سال 1895 برای نخستین بار برگزار شد و همچون یک ورزش مسیر طبیعی خود را طی کرد و در کشورهای اسکاندیناوی در شروع قرن، توسعه یافت و تا سال 1930 در فنلاند، نروژ و سوئد برگزار شد. فدراسیون بین‌المللی جهتیابی (IOF) در جریان گردهمایی در شهر کپنهاک دانمارک در 21 می 1961 پایه‌گذاری و در 1977 از سوی کمیته بین اللملی المپیک به رسمیت پذیرفته شد.
اکنون این ورزش دارای چهار رشته مصوب است:
- جهتیابی با دوچرخه در کوهستان
به اضافه موارد فوق رشته‌های غیر رسمی دیگری به ورزش جهتیابی معرفی شده‌اند که از جمله‌ی آنها می‌توان به جهتیابی در شب، جهتیابی با خودرو و کایاک و جهتیابی برای کودکان اشاره کرد.
در ایران انجمن جهتیابی، از سال 1371 با اعزام تیم پنج نفره ستاد کل نیروهای مسلح کشور، به برزیل جهت آشنایی با این ورزش رسماً فعالیت خود را آغاز نموده و اکنون در تمامی استان‌ها کمیته‌های فعال دارد و به عنوان مرجع رسمی این ورزش در کشور شناخته میشود.
کانون جهتیابی مؤسسه طبیعت، با حمایت و پشتیبانی مؤسسه طبیعت و همکاری جمعی از دانش آموختگان، در ابتدای سال 1398 فعالیت خود را آغاز کرده و در تلاش است بر اساس تقویم مشخص، در قالب ورزش-بازی جهتیابی برای کودکان،این امر را دنبال کند. این کانون با همکاری انجمن جهتیابی کشور موفق به اجرای دو برنامه در بهار و پاییز 98 شده است.
نویسندگان: مسعود پورعلی، سجاد زارعیان و زهرا قیامی
کانون جهتیابی طبیعت
دریافت مشاوره تخصصی رایگان